ARKA BOŞ MU / BOŞA MI KONUŞUYORUZ?
Sıkışık belediye otobüslerinde, önden yeni binen yolcuların
söylediği “ARKAYA İLERLEYELİM BEYLER ARKA BOŞ!” (Görmediğimiz yer her zaman
daha müsaittir zaten) lafını her duyduğumuzda, ‘HEY! BANA YER AÇIN
KARDEŞİM’ gibi algılanan bu emre karşı, arkalardan homurtular eşliğinde şöyle
uyarılar yükseldiğine de şahit olmuşuzdur:
“YER Mİ VAR DA İLERLEYELİM KARDEŞİM”,
“ARKA BOŞMUŞ! BİZ NE OLUYORUZ BURADA”,
“ORADAN SÖYLEMESİ KOLAY, GEL SEN İLERLESENE…”
Sorun boş yer olup olmadığıyla ilgili değil, adam yerine konulup konulmadığımızla, muhatap alınıp alınmadığımızla alâkalıdır. Muhatap almadığımıza söz söyleme hakkımız da yoktur. İnsanlar emir kiplerinden hoşlanmazlar, şahsiyet, birey olarak değil, toplu, sürü halinde görülmekten incinirler.
Yoğunluk olduğu zaman, rica tonunda şu cümle tercih
edilmeli:
“AF EDERSİNİZ, EĞER MÜSAİTSE İLERLEYEBİLİR MİYİZ?”
Birkaç mesajı da bu cümleyle iletiriz;
· AF EDERSİNİZ: ‘Bu
yükseklikte sesle karşılaştığınız için özür dilerim’. ‘SİZ’ kalıbıyla beyler
değil hanımlar da muhatap alınmıştır.
· EĞER MÜSAİTSE: ‘Ben
göremiyorum ileriyi, siz daha iyi bilirsiniz, belki zaten yer de yoktur,
gereken fedakârlığı gösteriyorsunuzdur ama biraz daha gayret lütfen’.
· İLERLEYEBİLİR..: buna
imkân var mı bilmiyorum.
· …MİYİZ”: Ben de sizin gibi
bir yolcuyum, aynı fedakârlığı ben de göstereceğim.
Yorumlar
Yorum Gönder